Encyklopedia polskiego dubbingu
Advertisement


Emilian Kazimierz Kamiński (ur. 10 lipca 1952 roku w Warszawie, zm. 26 grudnia 2022 roku w Józefowie) – aktor i reżyser teatralny, filmowy i musicalowy, wokalista i pisarz.

Życiorys[]

Zaraz po ukończeniu warszawskiej Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w 1975 roku zadebiutował w pierwszym spektaklu Teatru na Woli Pierwszy dzień wolności Kruczkowskiego w reż. Tadeusza Łomnickiego. Jednym z jego największych osiągnięć była rola w spektaklu prozy Edwarda Stachury Się w małej salce Teatru Na Rozdrożu w Warszawie.

Zadebiutował na dużym ekranie w filmie Jana Łomnickiego Akcja pod Arsenałem (1977) jako jeden z młodziutkich uczestników ruchu oporu. Dużą, ciekawszą kreację niestałego w uczuciach Roberta zagrał w obrazie Tango ptaka (1980). Sympatię widzów przyniosła mu postać Jerzego, pełnego fantazji, zakochanego malarza w kinowej i telewizyjnej ekranizacji powieści Kornela Makuszyńskiego Szaleństwa panny Ewy (1985).

W latach 1977–1983 związany był z Teatrem Narodowym, gdzie grał w sztukach reżyserowanych przez Adama Hanuszkiewicza: Mąż i żona (1977) Aleksandra Fredry, Sen srebrny Salomei (1977-78) Juliusza Słowackiego, Dziady (1978-79) Adama Mickiewicza, Treny (1979) Jana Kochanowskiego, Bracia Karamazow (1979-80) Fiodora Dostojewskiego, ... i Dekameron (1980) Giovanniego Boccaccio, Samuel Zborowski (1981) Juliusza Słowackiego, Śpiewnik domowy (1982-83) Stanisława Moniuszki i Komedia pasterska (1982-83) Jana Andrzeja Morsztyna.

W latach 1983–2000 związał się z Teatrem Ateneum, gdzie zadebiutował jako reżyser przedstawieniem o szaleństwie dyskotekowej muzyki Słodkie Miasto (1983), był współtwórcą wraz z Wojciechem Młynarskim spektaklu Brel (1985). Widzowie teatralni oglądali go m.in. w głośnych inscenizacjach Adama Hanuszkiewicza: Cyd (1985) Morsztyna i Pierre’a Corneille, Maria i Woyzeck (1985-86) według Georga Büchnera.

Występował także w teatrach warszawskich: Komedia (1989, 2002), Rozmaitości (1990), Powszechnym im. Zygmunta Hübnera, gdzie odniósł sukces jako Janosik-Swój w przedstawieniu Ernesta Brylla Na szkle malowane (1993) w reżyserii Krystyny Jandy oraz zagrał w swojej autorskiej sztuce Romans (1996) w reżyserii Roberta Glińskiego, Muzycznym „Roma” (1999), Studio Buffo jako pan Capuleti w musicalu Janusza Józefowicza Romeo i Julia (2004) oraz Rampa na Targówku (2006). Od roku 1997 powrócił na stałe do Teatru Narodowego.

W 1993 roku na XXVII Festiwalu Teatrów Jednego Aktora w Toruniu odebrał nagrodę jury oraz nagrodę publiczności za monodram Kontrabasista według Patricka Süskinda. W 2002 roku na II Krajowym Festiwalu Teatru PR i TV „Dwa Teatry” w Sopocie zdobył wyróżnienie dla autorskiego słuchowiska Romans, a w 2004 roku na XLIII Rzeszowskich Spotkaniach Teatralnych otrzymał II miejsce w plebiscycie publiczności na najlepszą rolę męską Spotkań – za rolę Kempa w przedstawieniu Czuwanie Morrisa Panycha. W 2005 roku został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi, a w 2007 roku odebrał Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.

27 kwietnia 2009 roku uruchomił prywatną scenę Teatr Kamienica. W 2000 roku rozpoczął poszukiwania odpowiedniego miejsca, następnie przez 5 lat zbierał fundusze i materiały niezbędne do zrealizowania inwestycji. Brał czynny udział w pracach budowlanych. Nad wykończeniem wnętrza teatru pracowały żona dyrektora, Justyna Sieńczyłło oraz Jolanta Pachowska. 27 marca 2009 roku podczas Międzynarodowego Dnia Teatru oraz w setną rocznicę wybudowania kamienicy odbyło się uroczyste otwarcie Teatru Kamienica. Nazwiska osób, które przyczyniły się do zrealizowania projektu, zostały umieszczone na pamiątkowej tablicy znajdującej się na dziedzińcu kamienicy. W 2002 roku założył Fundację Wspierania Twórczych Inicjatyw Teatralnych "Atut", która działa przy Teatrze Kamienica.

Postanowieniem Prezydenta RP z dnia 4 grudnia 2007 za wybitne zasługi w działalności na rzecz przemian demokratycznych w Polsce, za zaangażowanie w walkę o wolność słowa i wolne media, za osiągnięcia w podejmowanej z pożytkiem dla kraju pracy zawodowej i społecznej został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Uroczystość dekoracji odbyła się 10 grudnia 2007 w Studiu Koncertowym Polskiego Radia im. Witolda Lutosławskiego. 5 czerwca 2014 za wybitne zasługi w pracy twórczej i działalności artystycznej, za osiągnięcia w promowaniu polskiej kultury został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.

Z wykształcenia był technikiem ekonomistą. Ukończył Technikum Ekonomiczne nr 8 w Warszawie przy ul. Joliot-Curie 13, niedaleko Polskiego Radia.

Zmarł 26 grudnia 2022 roku, po długiej i ciężkiej chorobie w otoczeniu rodziny, w swoim domu w Józefowie.

Życie prywatne[]

Był starszym bratem aktorki Doroty Kamińskiej. Z dziennikarką Izabelą Jarosz ma córkę Natalię. Z żoną Justyną Sieńczyłło miał dwóch synów: Kajetana i Cypriana. Mieszkali w Józefowie pod Warszawą.
Źródło opisu: Wikipedia (treść udostępniona na licencji Creative Commons. Zobacz autorów artykułu).

Role w dubbingu[]

Filmy[]

Rok Tytuł Rola Aktor w wersji oryginalnej
1985 Annie Hall Alvy Singer Woody Allen
1985 Krzyż i sztylet Big Cat Gil Frazier
2005 Lucky Luke Dyrektor banku Michel Muller

Seriale[]

Rok Tytuł Rola Aktor w wersji oryginalnej
1984 Z kronik Barchesteru Wielebny Obadiah Slope Alan Rickman

Gry komputerowe[]

Rok Tytuł Rola Aktor w wersji oryginalnej
2000 Planescape: Torment Morte Rob Paulsen
2004 Król lew: Powrót do Lwiej Ziemi Pumba
2010 Toy Story Mania Hamm
2013 Disney Infinity Hamm John Ratzenberger

Filmy animowane[]

Rok Tytuł Rola Aktor w wersji oryginalnej
1994 Król lew Pumba Ernie Sabella
1998 Mała syrenka Sebastian Samuel E. Wright

Seriale animowane[]

Rok Tytuł Rola Aktor w wersji oryginalnej
1993 Muminki Pan Poszukiwacz (odc. 52)
2004 Mała syrenka (wersja DCVI) Sebastian Samuel E. Wright


Wykonanie piosenek[]

Rok Tytuł Piosenka
1994 Król lew Partie Pumby
1998 Mała syrenka Partie wokalne Sebastiana
2000 Hokus pokus Różowa Pantera „Szczury”, „Największy, najszybszy ptak”
2004-2005 Mała syrenka (nowa wersja) Partie wokalne Sebastiana

Linki zewnętrzne[]

Advertisement