Encyklopedia polskiego dubbingu
Advertisement


George Takei (ur. 20 kwietnia 1937 roku w Los Angeles, Kalifornia) – amerykański aktor, występował w roli sternika USS Enterprise i kapitana Hikaru Sulu w filmach i serialach Star Trek.

Życiorys[]

Hosato Takei urodził się w Boyle Heights, w Los Angeles, w Kalifornii. Jego rodzice to Fumiko Emily (z domu Nakamura, urodzona w Sacramento) i Takekuma Norman Takei, urodzony w prefekturze Yamanashi, w Japonii. Zajmował się handlem nieruchomościami.

Ojciec Hosato był anglofilem i nadał synowi imię George po królu Wielkiej Brytanii Jerzym VI, którego koronacja miała miejsce w 1937 roku.

W 1942 roku rodzina Takei została zmuszona do zamieszkania w przerobionej końskiej stajni w Santa Anita Park, przed wysłaniem do Centrum Przeprowadzek Wojennych dla internowanych, w Rohwer, Arkansas, a następnie do Centrum Przeprowadzek Wojennych Tule Lake w Kalifornii. Wraz z rodziną powrócił do Los Angeles pod koniec II wojny światowej.

Uczęszczał do Mount Vermont Junior High School, gdzie był przewodniczącym rady uczniowskiej. Był członkiem Chłopięcej Grupy Skautów 379 Buddyjskiej Świątyni Koyasan.Kończąc szkołę średnią Takei zapisał się na Uniwersytet Kalifornijski w Berkeley, gdzie studiował architekturę. Później uczęszczał na University of California, Los Angeles, gdzie otrzymał licencjat ze sztuk teatralnych w 1960 roku i tytuł magistra sztuk teatralnych w 1964 roku. Uczęszczał także do Instytutu Szekspirowskiego w Stratford-upon-Avon, w Anglii i na Sophia University w Tokio. W Hollywood studiował aktorstwo na Warsztatach Desilu.

Takei zaczął swoją karierę w Hollywood w późnych latach 50. XX w., w czasie gdy Azjaci rzadko występowali w amerykańskich programach telewizyjnych i filmach. Jego pierwszą rolą było udzielanie głosów dla kilku postaci w angielskim dubbingu japońskich filmów o potworach, jak: Godzilla kontratakuje oraz Rodan, a następnie wystąpienie w nagrodzonym Nagrodą Emmy serialu telewizyjnym Playhouse 90 i odcinku The Case of the Blushing Pearls Perry’ego Masona.

Zapoczątkował rolę George’a w musicalu Fly Blackbird!, ale gdy spektakl przenosił się z Los Angeles na Broadway, aktorzy wybrzeża zachodniego zostali zmuszeni do prób i rolę otrzymał William Sugihara. Ostatecznie Sugihara musiał zrezygnować z roli i Takei wystąpił w ostatnich miesiącach w spektaklu.

Takei później pojawił się u boku takich aktorów, jak: Frank Sinatra w Tak niewielu, Richard Burton w Pałac z lodu, Jeffrey Hunter w Z piekła do wieczności, Alec Guinness w Większość jednego, James Caan w Czerwona linia 7000 czy Cary Grant w Idź, nie biegnij. Zagrał główną rolę w epizodzie Spotkanie filmu Strefa mroku, który nie jest autoryzowany w Stanach Zjednoczonych.

Niewymieniony w czołówce filmu PT-109 z 1963 roku, gra sternika okrętowego sterującego japońskim niszczycielem, który staranował amerykański ścigacz patrolowy PT-109, pod dowództwem Johna Fitzgeralda Kennedy’ego. Wystąpił gościnnie w odcinku Mission: Impossible z 1966 roku, w pierwszym sezonie tego serialu. Wystąpił również w dwóch komediach Jerry’ego Lewisa, w The Big Mouth i Przepraszam, którędy na front? W 1969 roku Takei był narratorem nagrodzonego dokumentu The Japanese Sword as the Soul of the Samurai.

W czasie II wojny światowej jako Amerykanin japońskiego pochodzenia był przetrzymywany w obozie dla internowanych. Po uwolnieniu pod koniec wojny włączył się w działalność polityczną na Uniwersytecie Kalifornijskim. Działał we władzach miasta Los Angeles. W 1972 roku ubiegał się o fotel burmistrza Los Angeles, zajmując 2. miejsce na siedemnastu kandydatów. W ostatnich latach występował w serialu Herosi, jako ojciec jednego z głównych bohaterów – Hiro Nakamury. W 2004 roku został odznaczony Orderem Wschodzącego Słońca.

W październiku 2005 roku na łamach magazynu Frontiers Takei ujawnił się jako gej. Potwierdził, że od 18 lat żyje w związku partnerskim z Bradem Altmanem. 15 sierpnia 2008 roku odbył się ślub pary.

Na cześć George’a Takei nazwana została planetoida (7307) Takei.
Źródło opisu: Wikipedia (treść udostępniona na licencji Creative Commons. Zobacz autorów artykułu).

Polski dubbing[]

Rok Tytuł Rola Polski głos
1996 Star Trek: Voyager Kapitan Hikaru Sulu Tadeusz Borowski
1996 Wieczór z muppetami On sam
2010 Nie ma to jak statek Rzym Tipton Adrian Perdjon
2011 Super Ninja Dziadek Mike’a Wojciech Paszkowski
Filmy i seriale animowane
1989 Simpsonowie Akira Arkadiusz Detmer
1994 Spider-Man Wong Cezary Kwieciński
1998 Batman przyszłości Pan Fixx
1998 Mulan Pierwszy przodek Aleksander Bednarz
1999 Futurama Głowa George’a Takeia Jacek Król
2003 Kim Kolwiek Sensei Jacek Bursztynowicz (serie I-III)
Artur Kaczmarski (seria IV)
2004 Mulan 2 Pierwszy przodek Aleksander Bednarz
2005 Awatar: Legenda Aanga Naczelnik Adam Bauman
2007 Chowder Fois Gras
2007 Złota rączka Pan Wong
2008 Gwiezdne wojny: Wojny klonów Lok Durd Wojciech Słupiński
2009 Archer Moto Przemysław Bluszcz
2009 Scooby Doo i miecz samuraja Stary samuraj Mirosław Wieprzewski
2009 Super Hero Squad Galactus Miłogost Reczek
2010 Pora na przygodę! Ricardio nieznany (Sonica #1)
Jarosław Boberek (Sonica #2)
2010 Pound Puppies: Psia paczka Pan Juliusz Michał Świechowski (Sonica)
Wojciech Paszkowski (SDI Media)
2010 Scooby Doo i Brygada Detektywów Pan Wang Jakub Szydłowski
2010 Zwyczajny serial Daisuke Robert Jarociński
2011 Akwalans Ptak Wojciech Paszkowski
2011 Bąbelkowy świat gupików Major Bummer
2011 Kung Fu Panda: Legenda o niezwykłości Cheng Cezary Nowak
2011 Transformers Prime Alpha Trion Roman Holc
2012 Mega Spider-Man Mnich
2013 Skubani S.T.E.V.E. Robert Czebotar
2014 7K Doktor Sweet Tooth
2014 BoJack Horseman Narrator audiobooka Jarosław Boberek
2015 Miles z przyszłości Spectrix
2015 Penn Zero: Bohater na pół etatu Tata Sashy Wojciech Paszkowski
2016 Elena z Avaloru Król Toshi Wojciech Żołądkowicz
2016 Kubo i dwie struny Hosato

Linki zewnętrzne[]

Advertisement