|
Zdradzieckie gry miłosne (czes. Hry lásky šálivé) – czechosłowacka komedia historyczna z 1971 roku w reżyserii Jiříego Krejčíka. Zrealizowany jako dwie autonomiczne nowele, dla scenariuszy których posłużyły Koń i żona z Dekameronu Giovanniego Boccaccia i opowiadanie ze zbioru Heptameron Małgorzaty z Nawarry. Dubbing do filmu zlecony został przez Centralę Dystrybucji Filmów na potrzeby dystrybucji kinowej i był wyświetlany w polskich kinach w 1972 roku.
Fabuła[]
Arabski koń. W XIV-wiecznej Florencji żyje pan Franciesco Vergellesi ze swą piękną i cnotliwą żoną Sandrą. Pewnego dnia dostaje nominację na burmistrza Mediolanu. Zaszczyt to wielki, ale i kłopot, skąd bowiem wziąć konia na triumfalny wjazd do miasta? Jedynym posiadaczem odpowiedniego rumaka jest przystojny Riccardo; młodzieniec jest gotów odstąpić Vergellesiemu konia, ale za cenę... kwadransa rozmowy z Sandrą, w której jest zakochany. Żona Francesca zgadza się spotkać z Riccardem, ale pod warunkiem, że sama nie odezwie się do niego ani razu. Młodzieńcowi udaje się oczarować Sandrę, która od męża nie zaznała wiele miłości i uzyskać jej milczącą obietnicę następnego spotkania. Francesco szczęśliwy, że tak łatwo udało mu się zdobyć upragnionego konia, wyjeżdża do Mediolanu. W oknie Sandra wywiesza czerwony motek wełny, znak dla Riccarda, że czeka na ponowne spotkanie.
Zausznice. Monotonne jest życie pani zamku. Wprawdzie mąż nie jest jeszcze bardzo stary, ale całe dnie spędza nad szachami i wymiguje się jak może od małżeńskich powinności. Pozostają jej więc tylko ręczne robótki. Zainteresowanie pana „tymi rzeczami” gwałtownie rośnie, kiedy zostaje przyjęta nowa, młodziutka i powabna służąca. Zmęczona natarczywością pana dziewczyna chce odejść, ale przekupiona (pan daje jej cenny kolczyk – zausznicę – obiecując drugi po miłosnej nocy) zgadza się spędzić z nim noc. Zgadza się jednak tylko pozornie, ponieważ zamiary pana zdradza swej pani, która postanawia zamienić się z nią sypialniami. Pana ogarnęła jednak nieoczekiwana słabość a nie chcąc skompromitować się wobec dziewczyny – prosi młodego służącego, żeby go zastąpił. W tej sytuacji drugi kolczyk trafia nie do służącej, a do pani i... wszyscy domyślają się prawdy. Po jakimś czasie znów widzimy panią przy gobelinie, a pana nad szachami; towarzyszy im jednak kołyska z dzieciątkiem – owoc pamiętnej nocy.
Źródło opisu: Filmowy Serwis Prasowy
Ekipa[]
| Twórca | Funkcja |
|---|---|
| Studio Opracowań Filmów w Warszawie | Realizacja nagrań |
| Mirosław Bartoszek | Reżyseria |
Obsada[]
| Głos w dubbingu | Rola | Aktor w wersji oryginalnej | Próbka | |
|---|---|---|---|---|
| Janusz Kubicki | Francesco Vergellesi | Miloš Kopecký | ||
| Mirosława Marcheluk | Sandra Vergellesi | Božidara Turzonovová | ||
| Maciej Małek | Ricciardo | Jozef Adamovič | ||
| Zbigniew Jabłoński | Pan | Jiří Sovák | ||
| Hanna Bedryńska | Pani | Slávka Budínová | ||
| Włodzimierz Skoczylas | Służący | Pavel Landovský | ||
| Elżbieta Jasińska | Służąca | Magda Vášáryová | ||
|
|
Lista aktorów i realizatorów polskiej wersji została opracowana na podstawie archiwalnych informacji prasowych odszukanych, zgromadzonych i zarchiwizowanych przez Zbigniewa Dolnego, autora Historii polskiego dubbingu. |
Linki zewnętrzne[]
- Zdradzieckie gry miłosne w bazie Filmwebu
- Zdradzieckie gry miłosne w Internet Movie Database (IMDb)